Het is 1 juni dus tijd om even terug te kijken naar mei. Het eerste wat bij me bovenkomt is dat we vanaf 19 mei (de dag van de opening) nog maar 10 gasten hebben gehad. Over het algemeen was het tot die datum behoorlijk druk met gemiddeld 3 per dag maar daarna is het helemaal stilgevallen. Ik had dit niet verwacht. Het rare is dat je daardoor ook uit je ritme raakt en als er dan gasten zijn moet je echt de draad weer oppakken. Ik hoop dat de officiële opening geen jinx heeft gelegd op de pelgrims.
De opening verliep gesmeerd en de stemming was opperbest. Voor het eerst in een behoorlijke tijd was het droog en zonnig dus een gezellig samenzijn in de tuin na afloop. Prachtige cadeaus gekregen van Jack en Adri. Van Adri een kikker als spiritueel dier. Vond hij bij mij passen. “Kikker vertelt jou te vertrouwen op je intuïtie, het samenspel van jouw zintuigen te verfijnen, jezelf te zuiveren en ontdoen van alles dat een illusie is. De kikker heeft geen oren en hoe vaker je in stilte verkeerd hoe verfijnder je afstemming wordt.” Van Jack een mooi eigen gemaakt beeld met daarin een gladde en ruwe zijde van het woord Love. Ook zeer toepasselijk.
De eerste helft van de maand samen met Arno V. gedaan, was heel gezellig en liep weer prima. De tweede helft was Liesbeth hier. Liesbeth geeft weer haar eigen draai aan de herberg en zij houdt vooral goed in de gaten of alles er netjes uit blijft zien.
Dan moeten we het toch ook nog even hebben over het weer. Op 23 mei hebben we hier nog de kachel moeten aansteken omdat het te koud was om aangenaam te zijn. De drie Duitse vrouwelijke gasten stonden te kleumen bij de haard samen met een Franse operazanger. Wederom een bont gezelschap. Het weer lijkt nu dan toch echt omgeslagen. De wind waait al tijden uit het noorden en is behoorlijk krachtig maar de luchten zijn helder, de zon schijnt en de temperatuur is zeer aangenaam rond de 25° C. De zomer is dan toch nog begonnen.
Niet alles verloopt hier perfect. Eerst heb ik me zelf bijna geëlektrocuteerd bij het doorknippen van een zware kabel. Bleek nog onder spanning te staan. Het is gelukkig weer goed afgelopen maar wel een “near miss”. En dan het water. Ik was trots op de verplaatsing van de boiler maar helaas was er een ondergronds lek. Na 5 weken kreeg is daar al signalen van maar dacht dat het nooit heel erg kon zijn. Dus wel. In 7 weken 80.000 liter water de grond in laten lopen onder het huis. Ik denk nu toch echt dat er een kelder onder zit en dat dat nu een zwembad is geworden. Ik was erg teleurgesteld en boos op mezelf ten eerste vanwege de fout bij het aanleggen maar met name dat ik niets deed (omdat ik geen zin had in dit vieze klusje) toen er signalen waren van lekkage. In zo’n geval ga je wel even aan jezelf en je activiteiten twijfelen.
Gisteren stond ik onder de douche, wordt er aangebeld. Dat gebeurt niet zo vaak dus ik snel afdrogen, onderbroek aan en korte broek en naar de deur. Daar stond ik dus nog redelijk druipend tegenover de burgemeester die op zaterdagochtend even langskwam om de krant te brengen met daarin een artikeltje over de opening. Dat is Frankrijk!
Fijn dat het opstarten goed gelukt is, en fijn dat je kabelknipactie overleefde.
En ook positief gezien, met 80 van die witte 1bij1 watercontainers onder het gras zouden de plantjes het goed moeten doen dit jaar. 😉
Mooi verhaal weer, Ruud. Wist je dat de kikker ook het favoriete dier was van Shunryu Suzuki, een beroemde zenmeester? Om dezelfde redenen die Adri noemt.
Gefeliciteerd met de officiële opening en de prachtige camino-paal die door Jack is gemaakt. Ik hoop wel dat er gauw weer meer gasten komen want een pelgrimsherberg zonder pelgrims is natuurlijk niet de bedoeling.
Never a dull moment Ruud en Liesbeth. Wat een avonturen….geluk ( met de stroom) en vette pech (met het enorme lek).
Stug doorgaan en in stilte vertrouwen op jezelf.
Veel succes.